وقتی یه آیینه بزرگ میشکنه و به قطعات خیلی کوچیک تقسیم میشه

باز هم هر قطعه از اونو برداری و نگاه کنی عکس خودتو میتونی توی اون ببینی

وقتی خداوند حضرت آدم را افریده از روح خودش در اون دمید تا جون بگیره زنده بشه و این همون مصداق آیه "نفخت فیه من روحی "یعنی از روح خود در او دمیدم است

یعنی تکه ای از روح خالق بزرگ باعث زنده شدن حضرت آدم شد

و حالا امروز ما همون آینه کوچیکایی هستیم که تکه ای از روح خدا را داریم

و اگه دقت کنیم میبینیم هممون خاصیت خلق کردن و خلاق بودن را داریم